بدان روزی..

قاصدک ها دلتنگیت را به دوش می کشند

و بی سرانجام بر پشت بام خانه ها رها می کنند!

من! آن که تو را در شعرهایش یک راز آفریده..

و به گوش جهان رسانده...

به سال های رفته ام قسم می خورم!

تو خوشبخت نخواهی شد!

تو مرا بسیار دوست خواهی داشت ...

و خوشبخت نخواهی شد!